|
||||||||
|
De muziek op dit album stamt uit het brein van componist Armando Trovajoli (Rome 1917-2013), hij was een filmcomponist/pianist met meer dan 300 composities op zijn naam. Hij werkte o.a. samen met regisseur Vittorio De Sica aan een aantal projecten waaronder een gedeelte van de film Boccaccio ’70. De muziek wordt uitgevoerd door het Torino Jazz Orchestre, dit keer bestaand uit 21 muzikanten onder leiding van dirigent Fulvio Albano die tevens is te horen op tenor- en sopraansax en klarinrt. De arrangementen zijn geschreven door Franco Piana die is te horen op trompet en flugelhorn, zijn vader Dino Piana is te horen op zijn aparte instrument de ventieltrombone. Verder zijn er gastrollen voor twee bekende sterren, Terell Stafford ( Miami, 1966) op trompet en Scott Hamilton ( Providence, V.S. 1954) op tenorsax. De rest van de bezetting staat helemaal onderaan. Trovajoli heeft een geweldige passie voor jazz, Johann Sebastian Bach en Wolfgang Amadeus Mozart, invloeden die steeds terugkeren in zijn oeuvre. Zijn andere roeping, minder bekend bij het grote publiek, is de liefde voor Big Bands wat leidde tot het oprichten van een orkest dat in 1960 The Beat Generation opnam, een juweel in de geschiedenis van de Italiaanse jazz. Het album opent met het titelnummer “Golden Age”, samen met “Vecchi amici” composities van de soundtrack van de film Totò Sexy van Mario Amendola uit 1963. Zo komen alle nummers uit Italiaanse films, opnoemen heeft weinig zin want de namen van de films noch de namen van de regisseurs laten bij mij een belletje rinkelen met uitzondering misschien van “Matrimonio all’italiana” uit de gelijknamige film van Vittorio De Sica uit 1964. “Jazz Prelude” is geen filmmuziek maar een originele compositie voor kamermuziek uit de jaren ’50. Mijn mening over big bands is nogal ambivalent. Duke Ellington en Count Basie staan in de kast vanwege de geweldige composities bij de eerste en de kwaliteit van de solisten bij beiden. Ook Boy’s Big Band van Boy Edgar en de Mingus Big Band vind ik prima, maar bijvoorbeeld Stan Kenton, Harry James, Louis Bellson, Buddy Rich en hun bands doen mij niets, bovendien ben ik allergisch voor teveel kopergeschetter zoals bij Kenton. De muziek van dit Torino Jazz Orchestra bevalt me prima, knappe composities en uitstekende solisten. Scott Hamilton is een “ouderwetse” tenorsaxofonist uit de school van de mannen met het grote geluid zoals Hawkins en Webster. Dino en Franco Piana zijn knappe muzikanten, ik besprak niet al te lang geleden het album van Dino “Al Gir Dal Bughi“ waaraan ook zijn zoon Franco deelnam en die recensie was uitermate lovend. Trompettist Terell Stafford behoeft geen nadere introductie, wereldklasse! Maar ook minder bekende namen als Claudio Chiara op altsax en fluit, Tolga Bilgin op trompet, Fabio Garlier op piano en Fulvio Albano op sax en klarinet , spelen de sterren van de hemel. Uitermate handig dat het cd boekje exact aangeeft wie er soleert op elk nummer, dat heb ik wel anders meegemaakt. De muziek is uitermate beeldend, niet vreemd voor filmmuziek natuurlijk, maar het zorgt er wel voor dat je met veel plezier naar deze muziek luistert terwijl er in je gedachten allerlei beelden de revue passeren, of deze overeenstemmen met de filmbeelden maakt geen snars uit, leve de fantasie. Moeilijk te zeggen wat het mooiste nummer is, hoewel de “Jazz Prelude” hoge ogen gooit met fraaie solo’s van Dino op zijn ventieltrombone en Fulvio op klarinet, heerlijke muziek ! Hier volgt de totale bezetting van het Torino Jazz Orchestra : Jan van Leersum.
|